gittin...yollara döküldü sensizlik akşamlarım...çığlıklara büründü sessizlik gözyaşlarım...ve sen gittin... çıkmaz bir sokağa attın benim adımlarımı...gözlerimde çaresizlik bakışlarıyla yoldaş bıraktın yakarışlarımı...oysa söylemek isterdim...anlatmak isterdim içimdeki umutsuzluk savaşını...ama sen gittin... gitmeyi seçtin..öylesine bir durmanı istediki gözlerim...kalbim durdu senin yerine, ömrüm durdu zaman durdu...ellerini tutmamı bekleyemedin..sana yazdığın o mektubu tutuşturamadım ellerine...gittin...gitmen değil içimi ürperten bu sefer...geri dönmeyecek olman...beni asla anlamayacak olman...bukadar yakmıyordu canımı sensizlik,sen yanımdayken... sen gittin..gittin ya hani, ben nereye gideyim...saçının rengini gecede...gözlerindeki tebessümü güneşte mi bulayım...hangi çiçekte var o baharın kokusu, hangi güneş senin kadar sıcak güler ya da hangi gece...hangi gece saçlarının rengi kadar karanlık...bukadar doğrunun içinde bu yalanlık...gitme...yalvarıyorum....