Aşk'ın anıldığı masalarda ben susuyorum. Zaten masamızda aşkın adı geçmiyor, Senin adın geçiyor. Senin ismin binlerce kez aşktır yüreğime ..
Sadece susmakla yetiniyorum, Sana susamış halimle. Seni anlatmaya başlarsam kelimelerim bitmeyecek .. Nokta koyamayacağım cümlelerime.
Boşverr o son nokta hiç olmasın. Virgüller, ünlemler, soru işaretleride olmasın. Bizi ve Aşk'ı anlatan cümlelerin sonuna hep üç nokta koyalım ...
Kusura bakma sevgili. Şimdi ben bir noktamı alıp gidiyorum bu şehirden. Bir vedayı çok görme bana ! Nasılsa hiçbir zaman tam anlamıyla veda edemeyeceğiz birbirimize.
Aslında ben değil sevgili anıldığımız masalarda gülüşlerimiz terk edecek bu şehri. Galiba ben gittikten sonra ''sen'' hariç hiçbir cümleye üç nokta koyamayacağım. Sen hariç hiçbir şey devam etmeyecek benimle ...
Giderken bir sana ''Hoşçakal'' demeyeceğim. Çünkü sen hep hoşsun sevgili. Giderken sana '' Benimle Kal '' diyeceğim. Çünkü sen hiç benimle kalmadın sevgili ...