bir nehrin sonunda buldum kendimi birden, bir nefretin acımasızlığında... biran için sandım ki kurtuldum senden, gönlüm yine bir çıkmazın kapısızlığında.
ben bir hikayenin sonunu yazarken kağıda, çaresizlik doğrulttu kalemimi bir ağıta, farkında olmadan girdiğim bu tabuta, toprak serpti kürek senin ıssızlığında.
kıskandırır oldu halim şimdi yalnızlığı, cesetten iyi bilirim ben cansızlığı, güneşi doğuracak zamanın sonsuzluğu, gülümser bana karanlığın yarsızlığında.
yorgun bedenimden hangi azrail can alır, benim gittiğim yolda hangi sensiz yol alır, sanmaki mevsim geçtikçe zaman daralır, benim türküm bitmez senin aşksızlığında.