Dünyanın en büyük gölünü gözlerimde taşıyorum Zaten kaderime yazılmış bu yalnızlık Ben sadece üstünden geçiyorum Bütün kitaplar yalan söylüyor Dünyanın en büyük gölünü gözlerimde taşıyorum.
Bilmem aşk denilen şey bu mudur? Üzerine serpiştirdiğim gözyaşlarıyla; Delicesine bir tutkumudur?
Ağlamamak için zulüm ediyorum gözlerime Kaybolmuşum bak Köhne, ıssız , yalnız bir şehirde Omzuma yüklediğim sarhoşluk yüküyle Tutmuşum elinden yalnızlığın, Bilinmeyene doğru yürüyorum Ağlamamak elimde değil Hayır yanlış biliyorsun Dünyanın en büyük gölünü ben gözlerimde taşıyorum
Gittiğin günden sonra başladı herşey Kan kırmızı kesilen gözlerim, Senden sonra elinden tuttuğum yalnızlık, Uykusuz geçen geceler, Gittiğin günden sonra başladı herşey.
Artık taşıyamıyorum bu yükü Zayıf bedenime, çok ağır geliyor Açıyorum göz kapaklarımı Dünyanın en büyük gölünü serbest bırakıyorum Gülümsemeni duyar gibiyim Tebrikler! Bak ağlıyorum
(SEVGİLİME) ( Eğer hala beni birazcık seviyorsan şiirlerimi okuyorsundur. BU sözleri senin karşına geçip söyleyemezdim.bu şiirim sana armağan olsun sevgilim. Hani sana bir söz vermiştim. Sen benim son sevgilim, son sevdiğim, hayat arkadasım olacaksın. Ben sözümde durmaya razıyım. sen ne kadar suanda beni istemesende sen benim hayatımın büyük bir parçasısın belki suan yoksun hayatımda ama hayallerimde ben hep senle İZMİRİMİZDEKİ EVİMİZDE COCUKLARIMIZA BAKIYORUZ. HOŞCAKAL SEVGİLİM SENİ SEVİYORUM)