Bir şeyler yazayım diyorum.
Evet tamda senin için.
Ama hiçbir şey artık senin için olmuyor benim için.
Ve hiçbir şey gelmiyor artık senin için yapmamı anlamlı gösterecek.
İçimde sana karşı nefret bile yok inan.
Sana karşı kızgınlık bile yok.
Gelme bile diyebiliyorum artık sana.
Gelme sevgilim gelme.
Eğer tekrar gideceksen.
Bir daha hiç gelme bana.
Ve şöyle birşey.
Eminim ki bir çok kişi ben olmak isteyecektir hayatında.
Merak etme uzun sürmeyecek.
Belki birileri ben olabilecek senin hayatında.
Buna ihtimal vermezdim inan.
Ama ihtimal verebilmek bile içimi acıtmıyor artık.
Çünkü ne içim denen şey kaldı bende.
Ne kalbimi bıraktın.
Ne düşünmemi.
Ne duygumu ne düşüncemi.
Dedim ya sana.
Tekrar gidersen. Ölürüm ben diye.
Sanırım böyle bişey be.
Yani nefes alıp yemek tüketmek bu sadece.
Ne kadar yaşamak dersen artık.
Ama sana şunu söylemek istiyorum burdan.
İçimdeki bu hırsın meyvasını emin ol sensiz de olsa yiyeceğim.
Sensiz de olsa bir çok başarının altında evlilik cüzdanımız için hazırladığım imzam olacak.
Ve birlikte gelmek istediğim o zirvelerde bayrağım yalnız dalgalanacak.
Şundan eminim.
Bir çok kişi sen olmak isteyecek hayatımda.
Milyon kişi belkide.
Ama sen dahil hiçkimse sen olamayacak artık bedenimde.
Ruhumda.
Kalbimde.
Sevgimde.
Benim için artık bir çok şey bitmiş durumda.
Geldiğin an bunu kendinde görebilirsin gerçi ama.
Bak eski hava varmı şiirimde ?
Bak sana yazdığım en ufak bi cümle görebiliyomusun üstteki satırlarda ?
Benzemiyor eskisine hiçbişey.
Senin için yazdığım hiçbişeye benzemiyor bu.
Benzemeyecekte.
Farklı sanırım bu.
Evet şunu açıklamanızı istiyorum.
Bir aşk içerisinde beni en zor zamanlarımda terketmeni mazur gösterecek bir bahane söyle.
Bir neden.
Bir sonuç.
Ne bileyim bişey söyle.
Ve ben böyleymiş meğerse diyip takmayayım kafama.
Sanmıyorum.
Söylenecek bir tek söz kalıyor geriye.
Herneyse..
İşte hayatta en sevdiğim söz.
Herneyse.
Dediğim gibi.
O dahil herkes o olmak isteyecek belki.
Ama o dahil hiçkimse artık o olamayacak.. İhtimalsiz.
Herneyse.