neleri sığdırmamış bu yürek kısacık zamanlarına 

ne yokluklar görmüş ne gidişler varolup kalamayanlardan ötürü 

yeri gelmiş çıkmış mutluluğun zirvesine 

izlemiş yukardan acının halini 

yeri gelmiş kaybolmuş acının sokaklarında 

ne aşklar görmüş dillere değil ömürlere destan 

ne ayrılıklar görmüş gönüllere hüsran 

öyle dostlar bulmuşki arkasına bakmaya korkan 

ve öyle dostlar görmüşki tek heceye bakan

sevdiğini bilememiş çıkmazlarda boğulurken 

sevildiğini görememiş yokluklarda kaybolurken 

her gidişe bir anlam yüklemiş 

her bitişe yeni bir ümit 

sessizliğe bürünmüş yeri geldiği zaman 

yada haykırmak istemiş uçurumun kenarından 

ya bir yırtık resimle avutmuş kendini 

yada akılda kalan ve çıkması zor olan masum bir sözle 

belki bir gece yarısı uyanmış yüreğindeki büyük acıyla 

kimbilir kaç gece sabahlamış içindeki yokluğuyla 

yada gözleri kaç kez aramış dilindeki tek kelimeyle 

NERESİN DİYE ...!