AYŞEGÜL

“Bir adın kalmamalı geriye” istemem

Seni her yerde bulmamalıyım

Bir seni sevmeliyim bütün sevmeyenlere inat,

Bir sen olmalısın bütün gidenlere inat

Ne kadar güzel kelime varsa seni anlatamamalı

Seni sadece ben görmeli, ben yazmalıyım olmasan da

Paylaşmamalıyım kimselerle seni, sokaklarla, iskelelerle

Ben bende olmamalıyım bende sen olmalısın

Yalnızlığım, hüznüm, mutluluğum, kıskançlığım

Sabahları doğmalı akşamları batmamalısın güneşe inat

Bestelenmemiş şarkım türküm…

Uyanıkken düşüm olmalısın, uyurken gerçeğim

Yaşama sevincim, sebebim, herşeyim

Düşüncesizliğim, anlamsızlığım olmalısın

Bağışlayanım pişmanlığımda

Olanım yokluğunda…

Ne kadar da kolay seni kelimelerle anlatamamak

Bütün şiirler böyle değildir aslında

Anlamını yitirmezler bütün sözcükler yazılır yazılmaz

Yazılmamış şiirim…

Hangi dilde yazmalı seni, hangi dilde konuşmalı?

Yazarak sana haksızlık etmeye devam mı etmeli yoksa?

Seni “Bilinmeyen bir dilde” yazmak isterdim, konuşmak

Yasak sevgilim…