Ilık mayıs akşamlarında düşerdin aklıma,
Hayallerde dolaşırdım seninle,
El ele gezerdik rüyalarımda.
Hayat kötü, hayat çok kötü,
Ne bir yol çizdim gideceğim,
Ne de bir plan yaptım, uygulayacağım.
Sıradan basit bir insanım ben,
Böyle doğdum, böyle yaşacağım.
Yokluğunu bu aralar daha çok hissediyorum,
Asla inkar etmiyorum bunu,
Olsun sevgilim üzülmüyorum, her şey olacağına varır.
Belki de hayat bize, Tanrı’nın yaptığı en büyük şakadır…