Önümde kırık bir kalp ve solmuş güller,

Her defasında benimle birlikte seni bekler,

Her şeyin boynu bükük, her şey ağlamaklı,

Hayat sıkıcı, çekilmez ve bir o kadar da sancılı..

Her gece seni düşünürüm, sensizliğin ne demek olduğunu

Ve hayatımın sensiz bir anlam ifade etmediğini anlamaya çalışırım.

Her gece yüzlerce kez düşünür dururum.

Sensizlik çok kötü.

Yaşarak anladım, hala da anlıyorum.

Herkes orada burada el ele gezerken aşkıyla,

Ben yanıyordum sevgilim içimde, sana olan aşkımla

Hiçbir zaman söyleyemedim sana gerçek düşüncelerimi,

Hep dilimde geveledim durdum, söyleyemedim kocaman sevgimi.

Gurur ya da utangaçlık çok kötü bir şey…

Özellikle benim için katlanılmaz bir duygu.

Neleri kaybettim gurur ya da utangaçlık yüzünden.

Kaç gemi yandı gurur ve utangaçlık için, tahmin bile edemezsin…

Kurtulmalıyım kalbimin önünde duran bu iki düşmandan…

Silmeliyim gurur ve utangaçlığı hayatımdan…

İnsanın değiştirebileceğini bildiği halde hep aynı yönden gitmesi,

Üstesinden gelebileceği halde canının yanmasına izin vermesi,

Hayatın sağlam halatlarına tutunmak varken elini geri çekmesi,

Hepsi, hepsi çok saçma…

Biraz fazla karamsar insanoğlu.

Tıpkı benim gibi…

Ne için böyleyim hala bilmiyorum.

Ne bir eksik var bende ne de bir fazla

Ancak hala değişik bir ruh haline sahibim.

Çok karamsar ve bir o kadar da çekilmez biriyim…

Şimdi her şeyi geride bırakıp çekip gitsem bir sabah,

Ulaşabilir miyim ki acaba, mutlu olabileceğim yarınlara

Geçer mi karamsarlığım pat diye,

Erir mi kalbimdeki o gurur ve kıskançlık…

Ve sen gelir misin ki ılık bir bahar günü.

Bütün aşkınla, bütün masumluğunla sarılır mısın boynuma ?

Hayaller olmasa insanlar yaşayamazmış.

Gerçekler desen, her hayali baltalarmış.

Hayal kuramaz oldum, bu gerçekler yüzünden,

Baltasıyla böldü her hayalimi gerçekler,

Hayalimin o en masum, en temiz yerinden…

Sen belki bir hayalsin benim için,

Hep hayal olarak kalacaksın.

Gerçekler hiçbir zaman bırakmayacak yakamı.

Her fırsatta çıkacaklar karşıma, mahvedecekler hayatımı…