Uyuyamadığım bir başka karanlık geceydi..
Sabah beşi çoktan geçmişti...
Yine bitirmiştim uyumadan geceyi...
Gözlerimden yaşlar akarken düşündüm seni...
Hava Soğuk,sisli ve birazda sessizdi..

Yelkovan,akrep kendi etrafında dönüyordu...
Daha çok az geçmişti,
son ayrılığımızın izleri silinmemiş öylece duruyordu ..

Aslını sorarsan aklıma pek sık gelmedin
Herşey bitti artık derken,
Benden kendimi inandırdıktan sonra...

Unut beni dedin ya , unutmak zorundasın
mutlu olabilirsin dedin ya ...
Yine geldin aklıma,
Gözümün baktığı her yerdeydin,
Özlemişim anladım seni baya ...
Çok sevmişim seni,
Söyle yetmedimi bu işkence daha ...

Biliyormusun sende beni sevdiğini söylediğin zamanlardan,
Beraberken, mutluyken görenler olmuş,
İzlemişler bizi uzaktan...
Yanımıza gelip bölmek istememişler,
İzlemeye devam etmişler uzakdan ...

Bilmezsin bunu bana söylediklerinde
Sizi gördüm çok mutluydunuz aşıksınız heralde
Hayıır! dedim Aşıktık,en azından ben aşıktım,
ama ayrıldık dediğimde,
Gözlerimden yaş geldi,ne yapıyor
nasıl acaba diye sordum kendime ...

Bunları yazarkende hani sinemada çalan şarkı var ya
Hani ikimizinde çok sevdiği
"Falımızda hasret var ayrılık var"
Derken bişi oldu dondum sanki...

Saat altıya yaklaşırken artık iyice çöktüm..
Hiç bi umudum yoktu,
Sadece bi daha umut etmeyi umdum...

Bu bile bana iyi geliyordu,
Yetiyordu,yani kendimi avutuyordum...
Bi daha anlamıştım artık,
Seni çok ama çok sevdiğimi,
Fakat çaresiz olduğumu biliyordum ..