Bir hayal kurduk kendimizce,fakir yüreklerimizde Sanırım Çokmuş, istediklerimiz senden kader. Hadimiz olmadan güneşin doğuşuna denk geldik Karanlığın bize düşeceğini nerden, bilecektik Çok erken oldu çok erken güldü bize ayrılık Daha sevgilinin ellerinde, ölümü beklerken Ne çabuk kuruldu, gönülde yalnızlık sahnesi İkimizde de fakir yürek meyhanesi Sevmek neyimize gerek Kaç kere çarptı yüzümüze feleğin silesi Yaşanılmaz beli ki bu aşkın böylesi Belki de sevmenin sefalette yeri yok Beklide bu yüzden sadece bize doğar şu kahpe ayrılık Demek ki anlaşılan ikimizde de fakir yürek Şimdi sen söyle, sevda neyimize gerek Beli ki bu aşkın katli gerek Anlaşılan bize göre değil sürgün yüreklerde direnmek
Sen ayrılık soğuk ülkelerin kıralı Hadi, Bir damla umudumuzun altına kibriti çakalım gitsin Hiç zamanını beklemeden daldın yüreklerimize, zamansız Hayal kurmanın dergâhı kapılarını kapadı bize Gerek kalmadı iki fakir yüreğe delikanlı söze Gece salgın bize biz dargın gündüze Mutsuzluğu bıraktık fakir yüreklerimize Mutluluk mu dedin o çok uzaklardan bakar bize Şimdi mutlu ol hadi Dağıtın çehrene ayrılık bol, bol Sana neydi ki kırılan bir gül, bin gönül. Karanlıkta üşüyenleri gördükçe kendinle öğün Artık ben karanlığa emanet acılar bana Ben anılara emanet ayılıklar bana Bir sefil gececi oldum şu aşktan yana Artık kendime yabancı oldum kendimi bıraktığım o zamana Anlaşılan sürgün yüreklerde direnmek yaramadı bana
Kör kapılar önüne set kurdu hayatımın Gidişimin dönüşü yok artık Hayal kuranların bir fakir yürekleri vardı Gönülleri kördü yürekleri sağır hep sevdaları ağır Beklide bizimde sevdamız ağır Taşınmaya gücümüz yetmez Bizim sevdamız ne devlerin aşkı ne Leylanın köşkü Bizde iki fakir yürek bu aşta batmamak için çırpınmaya hangi kürek direnecek Biz batmaya hazır kayıkların dümencisi Kaç sahilde barındırırız fakir yüreklerimizi bu sevda da Anlaşılan bize göre değil sürgün yüreklerde direnmek