Gurbet ademden kara, hasret ölümden acı. Ne zaman tükenecek bu yollar, arabacı? Henüz bana "Yolunun sonu budur!" denmedi, Ben ömrümü harcadım, bu yollar tükenmedi.
Atları hızlı sür ki köye pek geç varmasın, Nişanlımın gözleri yollarda kararmasın. Düştüğüm yollar gibi sonsuzdur benim tasam, Bekliyenim olsa da razıyım kavuşmasam...
Bir kere görse gözüm köyün aydınlığını Kül bağlar içerimde bu kızıl kor yığını. Senin de yolun biter, diner gözünde yaşlar, Benim uğursuz yolum bittiği yerden başlar!