Müzisyenler Odası
Ressamlar Odası
Fotoğrafçılar Odası
Yönetmenler Odası
Fl0rence
Sevdiğim kız!
Florence'm!
Gençliğimin anı defteri
Gençliğimin Amerikan Askeri!
Hemşirem.
Gözbebeklerimde gezinen hatun!
Kalbimi karıncalaştıran kız.
Mürekkebimi kıpkırmızı yapan nesne.
Siyah geceme beyaz armağan.
Cellat gibi ürküten;idam sehpası,
Senin yokluğunmuş
Sihirli bir aydınlıkta.
-Kirpiklerin mi ıslak senin?
Yok,hayır!
Ben ağlamam.
Bunlar gözyaşı değil
İçimdeki çırpınış.
Görmemezlikten gelebildiğin ayrıntılar,
Küçümsediğin, zavallı gördüğün ayrıntılar
Muhafazasız ayrıntılar...
Herşeyi biliyorum,
Yandığımı;yanılıp yanılmadığımı da biliyorum.
-Senin yüreğin neden böyle garip?
-İlk gördüğümde böyle değildi.
Yüreğim mi?Hafif soluk renkte.
-Neden?
Neden mi?
Bilmiyormusun gerçekten?
Islandı, ıslattın hep!
Güneşe asıldı defalarca, kurusun diye...
Yeter!
Daha fazla yorma şu kalbimi
Hadi bana elini ver,
Bu yalnızlığa son ver!
Yaşadığımız her an baştan sona geçsin gözümden.
Hiç üzülmez misin,acımaz mısın?
Kalbin cız etmez mi senin?
Sen!
Adam gibi sevdiğim kız,
Ne yaptın ki bana
Aşikar oldum, kalmadı gönlümde hırs.
Hiç gözün takılmaz mı
Çöp kutusunun yanındaki zavallı çocuğa?
Yada,
Gece gökte tek başına duran Kutup Yıldızına.
-Ama "o" en parlak yıldız...
Tanımıyorsun onu,
Onun da Florence'si vardır, ama yalnızdır.
Parlaktır ama yalnızdır.
O da bileğinde, nabzında hisseder aşkını,
Bu aşk asla,asla yere çakılmayacak kadar derin
O da sarhoş, yaşamış aşkın şaşkınlığını,
Bu yüzden parlak, kokusunu almaya başladı(k) kefenin.
-Ya o zavallı çocuk?
Onu da sen düşün.
Erguvan çiçekleri gibi hissettim şimdi seni,
Büyükçe, meyvelerin küçük,ulaşılmaları güç
Razı olmak zorundayım sanırım, unutacağım seni
Uslanmaz bir çiçeksin ne de olsa, ulaşılman güç.
Gerçek aşkı sende tattım Florence'm.
Yüreğim,
ilk şiirim...
Florence'm!
Gençliğimin anı defteri
Gençliğimin Amerikan Askeri!
Hemşirem.
Gözbebeklerimde gezinen hatun!
Kalbimi karıncalaştıran kız.
Mürekkebimi kıpkırmızı yapan nesne.
Siyah geceme beyaz armağan.
Cellat gibi ürküten;idam sehpası,
Senin yokluğunmuş
Sihirli bir aydınlıkta.
-Kirpiklerin mi ıslak senin?
Yok,hayır!
Ben ağlamam.
Bunlar gözyaşı değil
İçimdeki çırpınış.
Görmemezlikten gelebildiğin ayrıntılar,
Küçümsediğin, zavallı gördüğün ayrıntılar
Muhafazasız ayrıntılar...
Herşeyi biliyorum,
Yandığımı;yanılıp yanılmadığımı da biliyorum.
-Senin yüreğin neden böyle garip?
-İlk gördüğümde böyle değildi.
Yüreğim mi?Hafif soluk renkte.
-Neden?
Neden mi?
Bilmiyormusun gerçekten?
Islandı, ıslattın hep!
Güneşe asıldı defalarca, kurusun diye...
Yeter!
Daha fazla yorma şu kalbimi
Hadi bana elini ver,
Bu yalnızlığa son ver!
Yaşadığımız her an baştan sona geçsin gözümden.
Hiç üzülmez misin,acımaz mısın?
Kalbin cız etmez mi senin?
Sen!
Adam gibi sevdiğim kız,
Ne yaptın ki bana
Aşikar oldum, kalmadı gönlümde hırs.
Hiç gözün takılmaz mı
Çöp kutusunun yanındaki zavallı çocuğa?
Yada,
Gece gökte tek başına duran Kutup Yıldızına.
-Ama "o" en parlak yıldız...
Tanımıyorsun onu,
Onun da Florence'si vardır, ama yalnızdır.
Parlaktır ama yalnızdır.
O da bileğinde, nabzında hisseder aşkını,
Bu aşk asla,asla yere çakılmayacak kadar derin
O da sarhoş, yaşamış aşkın şaşkınlığını,
Bu yüzden parlak, kokusunu almaya başladı(k) kefenin.
-Ya o zavallı çocuk?
Onu da sen düşün.
Erguvan çiçekleri gibi hissettim şimdi seni,
Büyükçe, meyvelerin küçük,ulaşılmaları güç
Razı olmak zorundayım sanırım, unutacağım seni
Uslanmaz bir çiçeksin ne de olsa, ulaşılman güç.
Gerçek aşkı sende tattım Florence'm.
Yüreğim,
ilk şiirim...
Bu şiir Aralık-2008 tarihinde yazılmıştır.
