Artık söylenecek söz kalmadı, Sözlerimi duymuyordun,duysan dinlemiyordun Dinlesen anlamıyordun Sözcükler kifayetsizdi Tek asli görevleri dilbilgisi kitabında durmaktı, Loş kütüphanalerin tozlu raflarında
Gözlerimde anlamsız bakıyordu, Çünkü bakışlarımlada anlatamıyordum sana hislerimi, Bir kör misali Gözlerimi tavana dikiyordum Göz göze gelip görmemek için gözündeki yabancıyı
Yüreğimde yetmiyordu artık anlatmaya Artık onun dilindende anlamıyordun, Birden çıkıp yerinden, oturup tam karşına Eski bir istanbul beyefendisi gibi Anlatmasından korkuyordum, Bir kalbede bu kadar yüklenilmezdiki, Bir et parçasıydı neticesinde..
Hiçbir şey yetmiyordu bana inanman için, Kendi yarattıığn korku tünellerinde kayboluyordun, Kendi şüphende boğulmandan korkuyordum Aşka giden yol güvenden geçiyordu Sen bunu ne yazık bilmiyordun