Buzdağının tepesi gibi soğuktu gece Adım atamıyordum. Uyumak istedim yumamadım gözlerimi. Yeraltı kadar saklıydı gece. Aradım senden bir iz bulamadım Hiç olmadığı kadar ıssızdı gece. Üşüdüm,ağladım... Isınacak birşeylere bakındım Hayalini kurdum yapayalnız Hayalini kurdum senden uzakta. Yaşadığımız her anı baştan sona geçirdim gözlerimden Upuzundu. Saniyeler,saatler,günler, yıllar,asırlar boyuydu sanki.. Buluşmalar.. Kavuşmalar... Ayrılıklar.. Evet evet bize asır gelen ayrılıklar. Şükrettim.. Varlığına...Sana...Sevdana.. Tertemiz bir sayfayı karalamadan çizdiğimiz aşkımıza... Sen bana baktın.. Elimi tuttun... Başladı aşk... Yüreğinden yüreğime bir kuş kondu.. Birşeyler fısıldadı.. Yirmiki yıllık sağırlığım duyar oldu... Ve... Papatyalarla bezenmiş gibi aklandı gece. Sen uzaktada olsan yanımdaydın çünkü Hatıraların en zifirileri bile aydınlatmaya yetecek kadar güçlüydü Aşkımız asla yere çakılamayacak kadar derin... Ve ellerin yanındayken tutamasam kıskandığım ellerin.. Seviyorum ya seni... Gerisi gerçekten boş sözlerin...