Dipsiz bir kuyu gibiydi gözLerin...
GözLerine bakmak; sonu oLmayan bir denize daLmak gibiydi...
KayboLuşLarımı karaLarken hep hayaLin düşerdi akLıma...
Acı çekerdim...
Canım yanardı...
Ama ben;
Sırf o acının sebebi Sen'sin diye sızLanmazdım kaLbimin ağrısından...
Sonra Sen'i düşünürdüm...
Umutsuzca bekLediğim seni...
LâL oLurdum, uzak oLurdum, kayboLurdum Sen'Li hayaLLerde...
Ben hep sensiz geceLerde sevdim seni...
Üşürdüm...
Soğuktur eLLerim hep...BiLirsin...
Havanın soğukLuğu değiLdi beni üşüten...
Yağmur değiLdi, kar değiLdi...
Esen rüzgar değiLdi, sensizLikti...
Her gece sensizLik eserdi penceremde, üşürdüm...
Yağmur değiLdi...
Kar değiLdi...
Ben seni o sensizLik esen geceLerde sevdim...
YağmurLarda sevdim...
Ve her yağmur yağdığında Sen'i diLedim...
Umutsuzca bekLediğim Sen'i...
Her fırsatta adın ağzımda,
HayaLin akLımda,
GözLerin gözLerimdeydi...
Ben seni, bardaktan boşaLırcasına ağLadığım geceLerde sevdim...
Ve yine o geceLerden birindeyim şimdi...
ELLerim yine soğuk, yine Sensiz...
Ve yine sensizLik esiyor penceremde...Üşüyorum...
Ama ben,
Ama ben seni yine,
Bu sensiz, sessiz gecemde seviyorum!
Bu şiir Şubat-2010 tarihinde yazılmıştır.