İstanbul.
Masumiyet müzesi...
İki sevgili elele hisara karşı.
Genç, sarılıyor sevdiğine,
Çekingen sevgili edası ile.
Kız mı? İşveli ve nazlı.
Bırakmıyor kendini öylece gence...
İstanbul.
Tam karşımda şuanda.
İstanbul'un efsanevi kızı gülümsüyor,
Deniz yine dertli.
Aldattı onu insanlar...
İstanbul.
Uykusuz gecelerdeki rüyalar gibi,
İçimde çılgın bir hazin.
Ağlıyorum sebepsiz.
Kirpiklerim ıslak gözyaşlarımdan.
Yaşamın verdiği serinlikle ürperiyorum.
Teselli alıyorum İstanbul'un,
Efsanevi kızından...
Bu şiir Ocak-2008 tarihinde yazılmıştır.