Öyle bir kelime söylesem ki, Dışarıda, Evrende, hayatta kimse kalmasın.
Sisli gecede ilham perisi dokunsa, Söyletse bana şu Yürek Teröristi Kelimeleri, Kelimeyi.
Gülümsemesin aynalar onlara baktıığmda, Yosun fışkırmasın denizden, Gece karanlık kalsın, Güneş'in içi yanmasın artık, Ay küsüp gitmesin bazı geceler. Gitmesin işte.
Böyle sürüp gitmez, biliyorum. Birgün dilencide bir kalp olacak, Benim kalbim. Avuçlarına bırakacağım masum, günahkar yüreği, Aşk'tan anlamadığı söylenen yüreği.
Yakmıyor içimi hasret şarkıları, Hayat geri veriyormuş umutlarımı, Aşk var! Ama aşk da yok!
Anıları, Tozlu, büyük sandığıma koydum. Artık sana yazdığım şiirleri,dizeleri, Bir kadeh şaraba değişiyorum.
Bak! Beni iyi tanır bu kaldırımlar, Bu kuytu köşeler, taşlar, Alınacak bir ömür'üm var sende. Lazım olur elbet, geri verme!
Kaç geceyi sabah etmiştim ben. Seni düşünerek, seni düşleyerek. Sen ise beni, Tv kumandasından bile, Daha çok sevdiğini söyler dururdun. "Dururdun..."
Anladım ki, Kalbe gömülüp atılamıyor sevda acısı. Aşk yaşattığın herşeyin, en acısı. Anladım ki, Bu ayrılığın koreografik bir kantosu...
Hala ıslak kirpiklerin, biliyorum. Beni tanıdıktan sonra gözyaşlarını sevdiğini de biliyorum. Hatta sevipte aldattığını bile biliyorum. Ne çok şey biliyormuşum...