Saat üç! Radyo hafif cızırtılı yine, Seçebiliyorum ama Belkıs Ablamı. Gecenin sessizlğiyle barışık, Hayat senaryosunun 3 parçası, Radyo, kalemim, kağıt.
Önceden aşk şiirleri yazıyordum, Sana yazıyordum seni anıyordum. Feryatlarını haykırıyordum onun, İki odadan ibaret "canın". Artık sende yoksuun aşk da. Aşksız ve sensizim.
Saat üç, Penceremden bakmak istiyorum, Buğulu, Ay hüzünlü, soluk, Dayanamıyorum. Sanırım ki uykumdan uyandım, Nerdesin? Yanımdaydın biraz önce, Hani elele, dudak dudağaydık, Çilek yiyordun sen, Ben şakacıktan çilek beneklerini sayıyordum. Yoksun, Koptu yine bir parçam.
Hüzün mürekkebim akmaya başladı, Seni soluyorum. Beraber olduğumuz sayılı dakikaları anıyorum, Kahretsin yine ağlıyorum.
Saat kaç oldu? Bir genç ayakta, Kendini arıyor, Mumunun son saniyelerinde, Mısralarını bitiriyor, Belki de hayata anlam katan şeyi yapıyor, Yaşamı sorguluyor, Hayatı, arkadaşlıkları. Anlamsızlıklar girdabını.