zamanin en hizli hatta saatlerin saniyelere dönüstügü ana bakislarini görmeye ona sarilacagin ana kosar adim giderken basliyor.Neden? Görüs ani zaten daha sora hatirlayacagin bir an da degll hayal misali,rüya gibi. Bakislari kaciyordu kacarken gözleri takiliyor gözlerime kopariyor gözlerim gözlerinin yüreginden bi kac kelime ,,, sonra takildigi yerden inatla kalkip gidiyor gözleri,, Dillerimiz artik birbirimize tutunacak kelimeler kurmayi birakti rüzgar oksuyor saclarini kokusu usuulca geciyor beynimden ,, tipki zamankadar hizli ve zamansiz ,,ve o an kacinilmaz ve elimizde sadece kalacak olan o an yine kaliyor yanimizda .. devamli bizimle birlikte olmaya zorunlu olan yalnizlik ani ,, ve yine gidiyor icimde sessiz bir ciglik ince bir gözyasi yüregimde dizlerim korkak adimlarim geri gitmek zorunda oldugu icin gidiyorlar .. Bilmem ki nedir bu?