yokluğunla boyadım odamın duvarlarını
perdeleri kapadım bir bir
güneşi görmek istemedi gözlerim
yoktun ya , ışığın anlamı yoktu benim için...

bir türlü dolduramadım buzdolabını
iştahım da kapandı iyice
hiçbirşey yemek istemedim
yoktun ya,yemeğin de tadı yoktu benim için...

hiç toparlamadım gittiğinden beri etrafı
toza dumana karıstı tüm evim
süs eşyalarını da çekmecelere gizledim
yoktun ya,onlarında manası yoktu benim için...

radyoyu da açmadım
dinleyesim olmadı hasret kokan şarkıları
duyduysam da kulaklarımı tıkayıverdim
yoktun ya,şarkılarında tadı yoktu benim için...

dışarıya da çıkmıyordum
heryerde hatıra heryerde biz vardık sanki
önüme bakmadan yürüyordum
yoktun ya,istanbulunda anlamı yoktu benim için...

vaktimi fotoğrafla geçiriyordum
gözyaşlarım içime doğru akıyor
gittiğinden beri hiç gülmüyordum
yoktun ya,mutluluğun da anlamı yoktu benim için...

sevdana tutsak yüzüne hasret
napayım anca gün sayıyordum
yoktun ya,seni çok ama çok özlüyordum....

5 eylül 11