Vücudum sapasağlam çok şükür,

Ama ruhum felç,yüreğim kötürüm olmuş,

Darmadağın edip ardından yok ettiğin varlığım

Aşkının depreminden arda kalan harabe olmuş.

Kar yağdırdın güneşime,

Düşlerimi üşüttün,

Gölgeler düşürdün yollarıma.

Gözlerime abone ettiğin her yağmur damlasına,

Her kar tanesine bir sitem yazdım,

Ama yağamıyorum bakışlarına,

Hep hüzün

Hep gözyaşımı düşecek zavallı yüreğimin payına.

Anılarım buz tuttu,

Gözlerimde yaş yerine kar yangını,

Ömrüm parmaklarının ucunda eriyen buz parçası,

Şarkılar hep tek taraflı aşkım için ağladı,

İhanetin selinde nefessiz kaldım,

Ellerinde kurudu ümidimin goncaları.

Yüreğimde saplı kaldı beni avladığın oltanın kancaları.

Aşk,

Çözülmeyen sır olarak gönül mangalında ateşlere kül bağladı,

Ve bana senden arda kalan

Gidişinin ardından yokluğunu bir bardak su gibi içmek kaldı.

Sen ruhuma ambargo koyan

Ve sonu gelmeyen hüzünlü bir şarkısın,

Satırların tarifsiz ızdırap,

Nakaratların yaralı kalbimden akan kan,

Güftende beni terk ettiğinden beri geçmek bilmeyen an.

Şimdi yoksun,

Duygularımın fırtınasında savrulurken yanlızlığımla başbaşayım,

Sensizliği bir yaz yağmurunda tek başıma içip

Kağıda gidişini karaladım.

Sevmek,aşka inanmak akıl karı değilmiş sevgili,

Aşkımın darağacında asılırken bunu geçte olsa anladım....