Yeniden bitmek
Ne kadar zormuş Rabbim
Alışılmışı bozup
Yeniden yeniden aynı sona gitmek
Gözpınarlarımı pompalar olmuş benim..

Oynanan bir kısa oyun
Son buldu ayrılık sahnesinde
Oyuncular, öyle gerçekçi,
Öyle samimiler ki
Oyunun bitmesine onlar bile şaşırdılar
Üzüldüler hatta..
Fırsat olsa bir daha bir daha oynarlardı
Ve bunu kendileri için yaparlardı.

Destek alamadı oyunun oyuncuları devletten
Boyunları bükük, biçare indiler sahneden
Gelecek ne getirir bilinmezken
Bir umut ve bir umutsuzlukla
Yaşamın kollarına bıraktılar kendilerini..

Sonra ne olmuş, ne olacak..
Onlar da bilmiyorlar..
Zaten acıları taze şu an
Onun tadı geçmez kolay kolay

İki oyuncu, iki ayrı yolda yürürken
Akıllarının, kalplerinin ve dudaklarının
Mutlaka bir yerinde taşıyor olacaklar oyunun adını
Ve perdelerin kalın kalın sahneye salınışını...

Güvercinler uçacak belki yıllarca diyardan diyara
Yalnız bir oyun sır olacak
Söylenmeyen ve bitmeye mahkum.
Ve yaşlı bir kadın görüyorum,
Bir akşamüstü güneşi vuruyor düzayak balkonuna
Denizden gelen meltem, kırışıklıklarını seviyor adeta..
Kadın,
Bambusunda, düşünceli, "iyi ki" diyor besbelli.
Dudaklarında bir tebessüm belli..
Yıllarca taşımış yüreğinde kapanan perdenin tozunu
Ama şikayetçi değil gibi..
Gelse tekrar dünyaya,
Bu kadar sevilmezdi kadın
Ve kalırdı sevildiği yerde
Kimbilir belki aklı hep aynı yerde
PERDE..!!

Bu şiir Mayıs-2008 tarihinde yazılmıştır.

minik kalp

Telif Hakkı Koruma Sistemi

   Bu şiirin telif hakları minik kalp' e aittir. Şair, telif hakkı koruma sistemi dahilinde bu şiirinin sadece izin alınarak paylaşılabilmesi izni vermiştir.
Şiir paylaşım izni almak için lütfen tıklayınız.

Not: Tüm şairlerimizin şiirleri, telif hakkı koruma sistemi dahilinde korunmaktadır. Başka sitelerde verilen Yayın Kodu Linkleri doğrudan sitemize gelmekte olup, yayınlanan sitede yayın izni verilip verilmediğini kontrol etmektedir. Yayın Kodu Linki bulunmayan şiirleri lütfen şairlerimize bildiriniz.