Müzisyenler Odası
Ressamlar Odası
Fotoğrafçılar Odası
Yönetmenler Odası
Keş
Herkes seviyor birilerini
Ama birileri başkalarını seviyor hep.
Eğer yaşanılan bir şeyler aşksa
Herkesin yaşadığı şeydir aslolan
Başkalrına duyulan şey değil..
Ben ne yaşıyorum Allah'ım!
Kurtar beni bu saçmalıklardan!
Aşka adayacak parçam kalmadı
Sonu nasıl da belli içimdekinin
Bile bile lades bu!
Yaşlı,pejmürde,zavallı bir keş gibi hissediyorum kendimi
İyi insanlar var bana ellerini uzatan,
"Gel alalım seni bu hayattan" diyen
Hayranca gülümseyen ve köle misali hizmetimi görmeye hazır.
İstemiyorum.
Midemi bulandırıyor bunlar benim.
Ben küçük madeni bir para istiyorum
Soğukluğunu elimde hissedebileceğim,
Bana beni sevdiğini söyleyemeyen
Ama içten içe onunla
Kafayı çekecek bir şey edinebileceğimin farkında.
Ve onu verdiğimde, şarabımı bir elimle tutarken
Acaba ne zaman bir daha göreceğim diye düşünürüm.
Ne zaman alırım yine paramı elime..?
Sıcaklığımdan habersizken
Onun soğuk teniyle bir daha ne zaman mutlanırım..?
Onunla bir başka keşdaş şarap alırsa diye korkmam
Merak ederim, kıskanırım belki..
Ama belli etmem aleni.
Düzen bu.
Durduramam ki,
Karşı koyamam ki..
Ne kendime içme diyebilirim
Ne de büfeden beleş şarap isteyebilirim.
Her şeyin bir bedeli var bilirim.
Keşim ama bilirim ben!
Kaldı ki şarabın hediye olanını da sevmem ben!
İçtim mi, küçük madeni paramı vermeliyim ben elimle
Her yudumda biraz gitmeli içime onun o mahzun görüntüsü
Dönmeli başım hasretiyle
Ben narasız bir gözyaşına boğulmalıyım
Özlemeliyim yine geleceğini bilerek
Ve uyumalıyım denize nazır bir bankta üşüyerek..
Rüya görsem,
Bulutlar gezinse ben uyurken gözlerimde
Uyansam ezan sesiyele ürpererek
Şansıma küfrederek çimlerde otursam,
Denizden bir işaret beklesem,
Kafayı toplayamasam şiiri kaybettiğim gibi
Tek bir şarkı dönse dilimde
"Her bitiş bir başlangıçtır" sözüne itimadım güçlenirdi.
Keşler de sever aslında
Ve söyleyemez.
İçer; unutur.
Onlar da bilirdi yalvarıp yakarmayı..
Düşünür keşler de, onlar da insandır.
Faydasız olduğunu bilirler.
Giderler sessizce
İçerler şaraplarını yudum yudum
Unuturlar güya..
Ve ben o keşi içimde yaşatıyorum
Senelerdir..
Faydasız şimdi uzatılan eller
Korkarım ben kağıt parayı ellemekten
Ya gücenirse benim küçük madeni param..
Ama birileri başkalarını seviyor hep.
Eğer yaşanılan bir şeyler aşksa
Herkesin yaşadığı şeydir aslolan
Başkalrına duyulan şey değil..
Ben ne yaşıyorum Allah'ım!
Kurtar beni bu saçmalıklardan!
Aşka adayacak parçam kalmadı
Sonu nasıl da belli içimdekinin
Bile bile lades bu!
Yaşlı,pejmürde,zavallı bir keş gibi hissediyorum kendimi
İyi insanlar var bana ellerini uzatan,
"Gel alalım seni bu hayattan" diyen
Hayranca gülümseyen ve köle misali hizmetimi görmeye hazır.
İstemiyorum.
Midemi bulandırıyor bunlar benim.
Ben küçük madeni bir para istiyorum
Soğukluğunu elimde hissedebileceğim,
Bana beni sevdiğini söyleyemeyen
Ama içten içe onunla
Kafayı çekecek bir şey edinebileceğimin farkında.
Ve onu verdiğimde, şarabımı bir elimle tutarken
Acaba ne zaman bir daha göreceğim diye düşünürüm.
Ne zaman alırım yine paramı elime..?
Sıcaklığımdan habersizken
Onun soğuk teniyle bir daha ne zaman mutlanırım..?
Onunla bir başka keşdaş şarap alırsa diye korkmam
Merak ederim, kıskanırım belki..
Ama belli etmem aleni.
Düzen bu.
Durduramam ki,
Karşı koyamam ki..
Ne kendime içme diyebilirim
Ne de büfeden beleş şarap isteyebilirim.
Her şeyin bir bedeli var bilirim.
Keşim ama bilirim ben!
Kaldı ki şarabın hediye olanını da sevmem ben!
İçtim mi, küçük madeni paramı vermeliyim ben elimle
Her yudumda biraz gitmeli içime onun o mahzun görüntüsü
Dönmeli başım hasretiyle
Ben narasız bir gözyaşına boğulmalıyım
Özlemeliyim yine geleceğini bilerek
Ve uyumalıyım denize nazır bir bankta üşüyerek..
Rüya görsem,
Bulutlar gezinse ben uyurken gözlerimde
Uyansam ezan sesiyele ürpererek
Şansıma küfrederek çimlerde otursam,
Denizden bir işaret beklesem,
Kafayı toplayamasam şiiri kaybettiğim gibi
Tek bir şarkı dönse dilimde
"Her bitiş bir başlangıçtır" sözüne itimadım güçlenirdi.
Keşler de sever aslında
Ve söyleyemez.
İçer; unutur.
Onlar da bilirdi yalvarıp yakarmayı..
Düşünür keşler de, onlar da insandır.
Faydasız olduğunu bilirler.
Giderler sessizce
İçerler şaraplarını yudum yudum
Unuturlar güya..
Ve ben o keşi içimde yaşatıyorum
Senelerdir..
Faydasız şimdi uzatılan eller
Korkarım ben kağıt parayı ellemekten
Ya gücenirse benim küçük madeni param..
Bu şiir Ekim-2007 tarihinde yazılmıştır.
