Güneş görünüp gider geriye
Yağmurlar kalır.
Bir kar tanesi ellerime düştü,
yağmurdan alıp..
Aşk, çölün çevresinde kavrulma ay'ı.
Ve tüm yaşattıkların,
Çölde kavrulma sayı'm...
Nereye kadar yürüyebiliriz?
Söyle be kadın!
Bıkmadan seni yazıyorum,
gecemi öğlene katıp..
Seviyor olsan bile,
bana söyleme sakın.
Olur ya hakedemem,
sen de yalnızlığa katıl.
Bu da aşk kırıntım.
Eskidik biz,
İlk elini tuttuğumda,
Atilla Hat Köprüsü bile yıkıldı.
İkinci sayfalara manşet olamaz belki ama,
bu aşk, gördüğüm en gerilimli tıkırtı.
Güneş kollarını açsa bile artık,
o yapraklar döküldü bir kere.
Dört bir yandan işgal edildi kalbim,
Ama bırakıp da gidemem.
Dayanıp da söyleyemiyorsa kimse,
benim kadar sevemez..
Bakıp güldüğüm tek mesajın,
"ben sıkıntıya gelemem."