Alemlerin üstünde ruhum.

Neyi nasıl anlatsam boş kalacak belli ki. 

Ne kemanlar eskisi kadar hazlı.

Ne de ben eskisi kadar aşık.

Ne leyla eskisi gibi leyla şimdilerde.

Nede ben mecnun olarak kalmaya hevesliyim.

Kimin gönlüne selam verilebilir ki ?

Kimin gönlü vereceğim selamı alabilir ki ?

Bu yolda daha kaç kadeh kırılabilir ?

Kaç yarına daha el sallanabilir ?

Yada bugün , kaç yarına el sallanabilecek kadar uzundur ?

Bugün yeterince kısa mıdır ?

Yoksa derdimize derman gelecek diye sabrımızı muhafaza mı etmeliyiz ?

Kimin ağzı büzülecek sustukça biz ?

Veyahut hangi gece şahlanacak gözlerimden aktığı vakit yaş ?

Kim için gece gece beni kaldıran bu telaş ?

Kimin için bunca yas , keder gam ve tasa.

Bu hiçlik ve durgunluğun ismi nedir ? 

Hangi gece bana ruhunu teslim et diyecek ansızın ?

Yada hangi sabah bana ruhumun acizliğini hatırlatacak ?

Yorgunluk ve bitkinlik bugün.

Kimin neyin yorgunluğu bilinmeksizin.

Bu yolun başı , bu yolun sonu , ortası ve ta kendisi.

Ne yolu olduğu bilinmeden yürünen.

Saçmalıklar daniskası.

Herzaman olduğu gibi.

Hiçlik harikası.

Nedir şuan yaptığım ?

Kelimelerle uğraşıp mühendisler gibi bina mı dizmek cümlelerle ?

Yoksa bomboş satırlara ruh üflemek mi şiirle ?

Bende ne duygu ne de eşsiz bir kelam var.

Bende olsa olsa eskimiş bir leylanın tadı kaçmış hüznü var.

Ama ne ben mecnunum , ne de o leyla.

Bizim mezarlarımız dahi ayrı ayrı kazılacak.

Ve okunacak dualar ne ona ne bana yazılacak.

Sevaplarımızı dahi paylaşamayacak hallere geleceğiz.

Ne aynı gökyüzünü , nede aynı müzikleri paylaşacağız artık.

Bu eskimiş bir leylanın tadı kaçmış hüznü.

Bense sonu gelmiş bir aşkın durulmuş mecnunu.

Ruhumu hangi şeytanla azad etsem günahlarına kefaret için ?

Sen başka ben başka artık.

Gezilen yerlerden isimler silinir artık.

Yollardan toz olur , uçar tüm anılar.

Geçmiş toz olur üflenir gider.

Beraber gezilen o cami yolları , okul önleri , sokaklar , parklar kafeler.

Dudaklarından silinir ismimde günler geçince.

Ne bir ses , nede haber , gelmez , gelemez artık benden.

Ellerinden çıkarır artık tüm sabunlar ellerimin izlerini. 

Ellerin izleriyle iz olursun artık

Bense geçmişe dair en büyük izlenimin.