küçükken hep bakardım pencereden
ağlayan bir kadın görürdüm
bomboş sokaklarda
kadın açtı susuzdu,üşüyordu karda kışta
hep ağlıyordum o kadını görünce
her gördüğümde elini açmış bekliyordu
bomboş sokaklarda
soğuk havalarda
bir gün, bir ay, bir yıl geçti belki de
kadının haberini aldım yine
küçüklüğümün acısı
ölmüş dediler bana
ağladım hep ben
arkasında son birşey bırakmış
TEŞEKKÜR EDERİM HAYALLERİMİ SÜSLEYEN KÜÇÜK MELEK
<3