YORGUNUM SEVGİLİ
Yorgunum sevgili sığınabileceğim suskun limanım olurmusun
yorgunum kelimelerden, cümlelerden, dizelerden, şiirlerden,
bitmek bilmeyen kar boran kışlardan.
yorgunum kirpiklerimin ucundan düşmeyen yaşlardan
yanılgılardan, yenilgilerden, zaferlerden oluşan
savaş alanına dönmüş hayatımdan
ve geride bıraktığım eli koynunda boynu bükük sevinçlerden.
yorgunum peynir gevrek ve demli sıcak bir çayın
verdiği lezzetti bile anlayamayacak kadar yorgunum
Yorgunum sevgili
kalbimin kapısını çalana
damla verdim, göl verdim, nehir, deniz verdim
yetmedi derya verdim
daha da yetmedi okyanus verdim
hepsini aldılar benden
kupkuru bir çölüm, şimdi
kimsenin bir damlası yok benim için.
Yorgunum sevgili
kalbimin kapısını çalana
kıvılcım oldum, alev oldum, ateş oldum,
yetmedi yangın oldum
daha da yetmedi kor oldum.
hepsini aldılar benden
bir avuç dumanım şimdi
kimsenin yakacak bir tek kibriti yok benim için.
Şimdi elimden almayı unuttukları
üç harften oluşan bir kelimeyle kapındayım sevgili
duvardaki gölgemi bile taşıyamıyacak kadar yorgunum
öyle sessizce kalbinin bir köşesinde
sımsıcak bir yuvanın hasretini yaşarcasına
gözlerimi kapatıp sessizce dinlenebilmek için
limanına sığınmaya geldim
suskun limanım olurmusun sevgili
Şiirin Hikayesi:
YORGUNUM BE AŞKIM BİDE SEN YORMA BENİ...
