Sensiz kaybolmuş bir şiirim,
anlamsız, tatsız, tuzsuz bir şairin kaleminden dökülen.
Çıkmaz sokaklar gibi hissediyorum,
her okuduğum şiirde, takvim yapraklarına varıncaya dek kendimi...
İsyan pençesi tuttu, bırakmıyor beni,
bak, zifiriyim bir yerlerde, ağalayan çocuk masumiyetimle.
Gör halimi,
anla işte.
Ne denli tiryakiyim sen yazılı şiirlere,
kokun sinmiş ise.
İçime çekerim seni,
zehrin dışında bırakmam seni kimseye...
Sensiz, neşesini yitirmiş bir sokak gibiyim,
çocuksuz, kavgasız, gürültüsüz bir devlet asabiyetiyle.
Sonsuz çöller gibi hissediyorum,
yürüdüğüm yollarda, aşktan tut da, sana varıncaya dek kendimi...
İsyan pençesi tuttu, bırakmıyor yüreğimi,
bak, tutsak oldum bir yerlerde, özgürlüğüm senin elinde.
Dur dinle,
son kez işte.
Ne denli tutsak kalmışım sen kokan şiirlere,
adın var ise.
İçime çekerim seni,
zehrinde, acın da, başım üstüne...