Her şey kaybolduğunda
Söndüğünde ışığım,
Uykunun beni gömmesine izin verdim.
Daha vurdumduymaz,
Daha sakin bir ben için.
Zaman geçti öylece..
Ve bir gece,
Karanlık ışığımı gizleyebilecek kadar koyu değilken
işte o zaman hıçkırıklara boğuldum.
Doğruldum yatağımda,
Örtüme sarıldım, titredim korkuyla.
Özledim uykusuzluğu
Ve uykusuzluğa dair anılarımı.
Öfkem göz bebeğimde patladı
Kırıkları yuvarlandı boşluğunda beynime aktı.
Her saplanan parça
bana bir anıyı hatırlattı.
Ve tüm anılar tırnak aralarımda
üşüyorum ve korkuyorum,
tırnaklarını yiyen bir zavallıyım ben,
anılarla doluyorum!
Doğruldum yatağımda,
Örtüme sarıldım, titredim korkuyla.
Özledim uykusuzluğu
Ve uykusuzluğa dair anılarımı