Ağzını, acımadan iple dikecek kadar sinir oluyorum,

Bir insanı tebessüm ederken görünce.

Belki de sorun onlarda değildir,

Bende olamaz mı, kimbilir ?

Fazla geliyorum anlaşılan bu dünyaya,

Elimde olsa çekip gideceğim bir gün,

Sonu belli olmayan, kimsesiz karanlıklara.

Özler mi insanlar beni,

Hasret türküleri söylerler mi arkamdan ?

Herkesin gözü arar mı beni,

Anlatır mı insanlar eski hatıralarımızdan ?

Umut çiçeği soldu, eski heyecanım yok içimde,

Anlatamam, söyleyemem içimde kopan fırtınaları kimselere.

Diyorlar ki; “Sen biraz farklısın.”

Doğru, haklılar ben biraz farklıyım.

Gerek var mı ki göz varken dile,

Yalvarırım sormayın bir şey, bakın şu iki çift göze.

Bırakın gözlerim anlatsın olanları, bir bir size.

Aşkı kendime haram kıldım, savaşıyorum tüm gücümle,

Ve kapanırken hayat tiyatromdan yeni biten bir perde,

Tamam, söylüyorum şimdi herşeyi burada, tüm samimiyetimle;

Bu sevdayı da bay geçti kalbim,

Kimi kandırıyorum ki; sahaya çıkmamayı ben seçtim.

Artık alt klasmanlarda takılır oldu yüreğim,

Ben her sevdada sondan birinciyim…

Her sevdada sondan birinciyim…