Kentin en ıssız sokaklarında,

Gecenin soğuk ve ayazlı zamanlarında,

Bir ben, bir de yalnızlığım yürüyoruz,

Sensiz vakitlerde,

İki eski dost gibi beraber kol kola…

Şimdilerde bir hayal kadar uzaksın bana,

Görmek, hissetmek, koklamak, dokunmak;

Hepsi hayal, hepsi..

Her şey çok uzak şu aralar…

Sende öyle…

Daha ne olduğunu bile bilemediğim,

Lakin hissel duygularımı uyandıran,

Derin bir karmaşanın içindeyim.

Tam ortasındayım hayallerin,

Sonu bitmek bilmeyen anlamsız düşüncelerin…

En acılı şarkıları dinlemek miydi aşk,

Yoksa içki şişelerini tutarsızca devirmek mi ?

Soluk bir resme gözyaşlarıyla bakmak ?

Merak ediyorum, hangisiydi aşk?

Boş versene sevgilim, düşünmüyorum artık bunları,

Hayalden ibaret değil misin ki sanki,

Daha göremediğim bir rüya,

Yaklaşamayacağım kadar uzak,

Sessiz, siyah beyaz kara sevda…

Göremem,

Hissedemem,

Koklayamam…

Ve en acısı,

Dokunamam.