Yalnızlığın en dibine vurduğum zamanlardı.

Kuru bir sessizlikten başka bir şey değildi hayat..

Akrebin yelkovanı yakalama çabası kadar boştu her şey..

Sükûtu giydirdiğim her gece

Susmaların lehçesinde benden kalan bir ıssızlıktı sadece..

Yok değildin ama,

Varlığından  bihaber yaşamanın

Kahırlarla ağıtlanmış ağıtlarıyla cinayetler işleyip,

Sen intiharları biriktiriyorum her gecenin sensizliğine..

Yalnızlığın en dibine vurduğum zamanlardı..

Sensiz geçilen her gecenin sonuna düşleri katleden

Sessiz ölümler düşüyordu..

Önü sonu sensizlik olan bir hayatta

Daha  kaç yaşam düşerdiki eksikliği sen olan bu cana..

Söyle yâr

Ben aklımdaki düşüncelere adını ad yaparken ve

Ben seninle ölmeyi göze alırken,

Neydi seni böyle uzaklaştıran dilimdeki imlasızlığım..

Aşikar bir yara olup acıyan yanım mı olmaktı niyetin..

Gecenin sessizliğine kabus olup kalıyor yokluğun..

Yâr..

İsmin bir kere düştüya dilime

Ya sen gelmeliydin yada ben ölmeliydim

Adının duasındaki o son âminde..

Yalnızlığın en dibine vurduğum zamanlardı..

Zamanki hep aynı yaradan başka acılar peydahlıyordu sessizliğime..

Varsın olsun geleceksen ben seni o acılardan da dilenirim

Şimdi varlığından şüphesizken

Hiçbir  ağıt ağırlamaz beni sensizliğimde yâr..

Seni bilmek kana kana seni yazmaktı her geceye

Adının duasıyla dillendirmekti susulmuş her harfi

Kopan her şeyi birbirine bağlamaktı seni bilmek..

Anlayamadın..

Adının dilime düştükçe anlam kazanan tek ad olduğunu

Seni,

İçimin acıyan yanındaki cinnetlerinden ç/alıp

Bir masal tadında yaşamak olduğunu anlayamadın…

FiRaRiAnK

(S.D)