Ya Leyl!
Vakit yine gecenin sen karasında 
ağıtlar yaktırıyor yirmidokuz harf sensizliğe..
nerdesin leyl!

Seni görme umudu olmazsa şu gecelerin sonundaki her yeni günde
Hiç açasım yok gözlerimi sensizliğe

Ya Leyl!

‎hazin bir türküdür şimdi adın bu se/s/n/sizliklerde

Varlığında yokluğunla yaşıyorum ya 
ne yazsam hep hüzün yüklü ölüme düşüyor harfler

senden başka bahanesi yoktur bu gece sessizliklerinin Leyl..

Ya Leyl!

Yüzüm gözüm sana bulandı bu kentin esmer bir gecesinde..

Kana bulanıyorsun  sensiz geçen her gece seanlarımda

Kaçıncı kere sen diye tuz basıyorum  onulmaz yaralarımın üstüne..

Söylesene;

Sen diye düşülen her düş bir yalnışlıkmıydı Leyl!

Ya Leyl!

Günüm sen,gecem sen,fikrim sen,zikrim senken

Bilmiyorum nasıl kurtulurum aklımın içindeki sen dolu düşüncelerden..

Senden daha ötesine gitmez gördüklerim

Aldığın nefesten daha fazlasını almıyorum

Adını lâl’lendiriyorum dilimin fütürsuzluğuna

Sebebi,sen intiharları işliyorum adının ilk hecesindeki her,gün vakitlerinde..

Ya Leyl!

Sen bilki..

Sen bilesinki..

Solumun sonuna son diye seni yazdım 

Sonum seninle son olsun diye..

(S.D)