Gözlerinde gelmeyen bir bahar,

Sıcak umutlara yenik.

Ve ben uzaktayım sana,

Bilmem kaç ışık yılı uzakta...

Uzak yolların sıkılgan çocuğuyum,

Ağlasam neye yarar,

Gülsem kimi kandırabilirim ..?

Adını koyamadığım bir alışkanlıksın,

Neyin bağımlılığısın bilmem...

Kilometreleri sayabilirmisin?

Mümkünmü bu düşsel ulaşmalar,

Transit ev yürüyüşünden başka,

yolculuk yapmamışken.

Düşümde gördüm desen inanmam,

Bilirim ki düşlerin boştur...

Yıllar sonra düşkırıklığıyla geldin,

ve düşlerle gittin.

Aslında ben sana,

Türkçeyi konuşmaya,

Mecbur olduğum kadarından,

Fazla mecbur oldum...