gecenin karanlığında köşe başında

avuçlarındaydı başı 

eğmişti önüne

kimbilir kaç damla dökmüştü yerlere 

o bile sayamamıştır 

yüreği kaç parçaydı ki kimbilir

neydi onu o hale getiren 

kimdi hayatının renklerinden çalan 

bir hikaye bir öykü yoksa bir roman mı acıları 

anlatsa bitermi!? dinermi ?! 

hangimiz böyle olmadıkki

hangimiz taşımadık hayatın katran karası izlerini 

bırakın renklerimizin çalınmasını 

söylesinize hangimiz hergece zifiri karanlığımızda boğulmadık?

bir romandı hepimizin elindeki

almış başını giden

okumak için hangi köşeleri seçtik kendimize 

kimimiz içimizdeki kalabalıklarda boğulurken 

kaçımız kalabalıklarda aradık kendimizi 

yada akıttığımız gözyaşlarımız yağmurlardan daha mı az ıslattı

bu çivisi çıkmış dünyayı 

güllmek için taktığımız mutluluk askılarıydı 

yanaklarımızı acıtan 

gamze dedikleri şeyde onun izlerimiydi?

özet geçilirmi hayat

ya da kısaca anlatayım denebilir mi?

hani herkes mutlu ya kahkalar atıyor ortalığa 

unutmayın 

çok gülen insanlar çok acı çekmiş insanlardır ...