Ellerimle silmek isterdim gözyaşlarını

                                  Dedi ve geçti biri..

İlk defa dokunmuştu birinin gözyaşlarına

                                  İlk ve son der gibi..

Yakmamıştı hiç bir şey canını

Yüreğe akan gözyaşı kadar

                                 Cehennemin anlamıydı sanki..

Bir rüzgar fısıltısı bekledi hafifletsin yaralarımı

Bir yağmur damlası bekledi söndürsün içimdeki yangını

                                 O yürekteki korun ta kendisiydi...

Başımın üstüne demezdi hiç bir zaman

Yüreğinin derinliklerinden koparcasına

                                  Canımın üstüne derdi..

Sayfalarca satırlar yazsa nafile anlatamazdı

Canına harf harf işlemiş okumaya doyamadığı

                                 Roman gibiydi ..

Gün geldi ve aşındırdı yanlızlık kapısını

İnatla açmak istemedi gitmesi için

                                 Sabırla bekledi..

Güç yetermiydi buna yada can dayanırmıydı

Nasıl biri geldi de böyle bir duaya

                                 Amin dedi ..

Kulağımı tırmaladı bugün ayrılığın notaları

Nasıl iğrenç bir sesti öyle

                                Hayatıma kastetti..

.....üç noktayı beş noktayı boşveriyorum şimdi

.....edebsiz satırların başkahramanıyım

.....büyük harflar bile taşıyamadı bunu

.....iş yine küçük harflere düştü 

.....bir yolcukluk şarkısı besteliyorum şimdileri

.....o bitecek ama yol bitmeyecek

.....yanlızlığın romanını yazıyorum şimdileri

.....kağıt bitecek ama kalem tükenmeyecek

.....yarınların resmini çizeceğim çerçevesi kırık tuale

.....herkes umut bekleyecek resimden

.....ama benim boyalarım hep siyah olacak