Önceleri solgun bir köprüde çıplak ayaklarla yürürken vedaların arkasında dururken buldum seni.
bir bahçede buldum kendimi ağaçları çiçekleri olan ama hiç bir yaprağı olmayan..
hangi baharı yaşıyor burası ne soğuk ne sıcak eksik olan ne bilinmez...
birden soğuk başladı. üşümeye başladım üzerime sıcak bir şey aradım...
bir resim buldum yerde kırık dökük.. ellerim ısınmaya başlamıştı...
ben resimdeki kıza aşık olmuştum. dokunmasada sesini duymasamda..
açmayan o güneş açmaya başladı şafak sökülüyordu..
belkide mevsimi olmayan bu bahçede beşinci bir mevsim geliyordu..
adı umut mevsimi... insanlar dört mevsimi yaşayabilirler....
ama aşkta beşinci mevsimde varmış. farketmeden ansızın hissetmeye başlarsın..
işte benim hayatımda beşinci mevsimlerde var sevgili..


yasin orman