Bizi kimi kitaplara, mektuplara, yapılara Çeken, kendimizden dışarı çıkmak. Yürür kaplumbağa bir yolu sessiz Yaprakları sonbahar, ölü park.
İşte ancak bir yerde birazcık oturmak Ve ayrılmak çıkınca, yollar, dünya! Siz dolaşırken gece sokaklarında Striptiz evlerinde bir delikanlı Sorar: Çıkalım mı? Belki aşk bu!
Bir gün bakar ilerde kendi gibi biri Ama artık çok geç! Işık söner, karanlık karşı kıyı Ve dolaşır lâbirentte yumak.
O ki bir gözüpekliği yiğit şövalyelerde O ki dağlarda Ferhat yalın ayak. Bu çağlar kıt zamanlar bizi bize komazlar O ki aşk, ürkmüş ceylân ve tutsak.
Açar üzgün, kumaşlar hışırtıyla yanarsa Urban kırk mı, kırkını da çıkarmak - - Çöz! Açar göze aldın mı, tut ki açtı: Çok kısa bir süre - - başlar güz.