Gökyüzünde ağlarmış melekler
Yağmur dermişiz gözyaşlarına
Güneş kıyamazmış
Ağladıklarında gökkuşağı hediye edermiş onlara
Unuturlarmış hüzünlerini
Dünyadan cennete bir köprüymüş gökkuşağı
Ve melekler gökyüzünün ışıkları sönene kadar
İnsanlara hediye taşırlarmış cennetten
Gün bitip de Tanrı siyaha boyadığında gökyüzünü
Bulutlar yatakları,yıldızlar gece lambaları olurmuş
Cılız bir ses meleklerden birinin uykusunu bölmüş
Bu ses benim duammış
Geçmişin kapısına yüzlerce kilit vurabilmeyi dileyen benim duam
Geçmişi bırakırsam arkamda, sanki elim elinden ayrılacak
Yüzünü unutursam, sanki sevgim bana gücenecek
Velhasıl anlamışım ki sen meleklerden aldığım en güzel hediyemmişsin
Unutmaya kıyamadığım, yağmurum, gözyaşımmışsın.
AYLİN AĞUSTOS 2009
Bu şiir Ağustos-2009 tarihinde yazılmıştır.