ÖYLESİNE SEVMEDİM Kİ

Ben seni öylesine sevmedim ki;
Bir çocuk masum haneliğiydi aradığım yüzünde.
Düşman oluyordum, sana kötü diyen herkese.
Hüzünler yaratıyordum sana ait, içimde.

Ben seni öylesine sevmedim ki;
Gözlerine taşımıştım kaf dağlarını, sıra sıra.
Vurulurdu da nazlı gözlerine bu beden
Kan revan olurdu her yanı, söyle neden?

Ben seni öylesine sevmedim ki;
Yıldızlara götürmüştüm seni, rüyalarımda.
Önce düşlerimi aydınlatır, büyütürdün sevgimi
Sabah olur giderdin sonra,
Gösterirdin gerçekliği yokluğunda…

Ben seni öylesine sevmedim ki;
Tiksintiyle bakardım sahte sevgililere,
Utanmalarını beklerdim hepsinin, Piraye’nin aşkından.
Gölgesinde güzelliğinin, hep ben oldum utanan.

Ben seni öylesine sevdim ki;
Öyle istedim ki seni, utanırdı Mehlika Sultan’ın yedi genci.
Dağ gibi bir aşk biriktirdim kalbimde, Ferhat bile delemezdi.
Ben seni güneş belledim, gece oldu doğmadığın günlerim.

Ben seni öylesine sevmedim ki;
Gel be gülüm! Mecnun’un çöllerine çevirme yüreğimi.
Yağ üzerime her gece, susuz koyma bu çöl divanesini.
Dedim ya! İş olsun diye sevmedim ki; öylesine bırakma beni!

Suskun
31.05.2008 Cumartesi

Bu şiir Mayıs-2008 tarihinde yazılmıştır.

A.Kadir UYSAL

Telif Hakkı Koruma Sistemi

   Bu şiirin telif hakları A.Kadir UYSAL' e aittir. Şair, telif hakkı koruma sistemi dahilinde bu şiirinin sadece izin alınarak paylaşılabilmesi izni vermiştir.
Şiir paylaşım izni almak için lütfen tıklayınız.

Not: Tüm şairlerimizin şiirleri, telif hakkı koruma sistemi dahilinde korunmaktadır. Başka sitelerde verilen Yayın Kodu Linkleri doğrudan sitemize gelmekte olup, yayınlanan sitede yayın izni verilip verilmediğini kontrol etmektedir. Yayın Kodu Linki bulunmayan şiirleri lütfen şairlerimize bildiriniz.