YOLCU

Yapraklar sararmış,
Umudun mevsimi geçmişti…
Hüzün birikintisi gözler,
Yürekleri beslemişti…

Hep kısmetim miydi,
Azıksız yolculuklar?
Sahipsiz sevgilerde mi,
Doyurdum ben kalbimi?

Hayatın kalabalığında,
Sırdaştım yalnızlığımla.
Avundum durdum sürekli,
Talihsiz bir Hüma gibi…

Sislerin gerisinden izledim,
Ömrün sınırlarını;
Yaşamak dedikleri,
Seyirlik bir kentti sanki!

Karanlık sokaklarında yoruldum,
Sonsuz bir işkencenin!
Doyumsuz bir musiki olmuş
Artık, ayak seslerim.

Yürüyorum, yürüyorum 
Ruhumun derinlerine,
Yolcuyum yine, kendi
Masal âlemimde…

A.Kadir UYSAL

19.11.2011
Cumartesi