Sesini duydum ya bu sabah; Her şey başka türlü şimdi Sözcükler bir bir anlamını buluyor, O meşhur Kaldırımlar tat vermiyor artık Bak! Son aşk şairinin mısrası okunurken, Her köşe başına ismini kazıyorum ben
Deniz kenarındayım sonra, Tüm deniz üzerime geliyor; Renkleri başkalaşıyor dalgaların, O bembeyaz köpükler seni müjdeliyor Dalgalar ayakucumda dağılıyor, İçime çekerken hepsini; Sen zihnimde, Tüm Marmara Bende dalgalanıyor!
Martılar daha güzel bağırıyor, Çocuklar daha tatlı gülüyor Ve attığım taşlar sekerken denizde; Gökler sanki aşk yağdırıyor, Yağmur yerine
Yediğim yemekte sen varsın artık; Her kaşığımda sen, Her yutkunuşumda gene sen! İçtiğim suyun her damlasında sen! Hani kalbim atıyor ya; İnan, çıkan ses hep sen!
Lakin, yoksun yanımda Tutamıyorum elini Habersizsin bu biçare âşıktan! Ve kim bilir? Bu söylenen düşleri, Hiç bilmezsin belki de Ama yine de, sesini ver arada Sensizliğin nöbetçisi olan yüreğime Ki; dağılsın, Hayalinle iç içe geçerek Benliğime, ömrümü unutturan, Giderek solgunlaşıp, Sürekli yalnızlaşan, Sevda bulutlarım