Sen gelmedin! Yok, beyaz karlar üzerinde O ufacık ayak izlerin. Esen rüzgârlar çarpmıyor artık, Aşk kokuşlu nefesini yüzüme Kulaklarımda sevda fısıltıları Yüzümde yanaklarının sıcaklığı yok! Yok, yıldız ışıltısı gözlerin Issız gecelerimin karanlığında
Sen gelmedin! Zayi olmamış hüzünler var Yastığımın kenarında. Bir de kesik kesik hıçkırıklarım Yorganımın altında, sensizlikle yan yana! Dağ gibi biriktirdiğim yalnızlığımın Hiçliği vuruyor şimdi şakaklarıma. Ağrıyan başım yorgun düşüyor, Sana söylüyorum rüyalarımda
Sen gelmedin! Devriyeler atıyorum artık, yaşadığım şehirlerde. Hep sensiz yollarda, senli düşüncelerle yoldaş Dolaşıp duruyorum sabahlara dek, her gece Esen rüzgârlar geçiyor sonra, En hızlı atlar gibi yanımdan Ve her geçen atlı, bir şeyler çalıyor Umut dolu gözlerimin yaşından
Sen gelmedin! Kıydığın günlerin şafağını bekliyorum. Titretiyor yokluğunun ayazı, üşüyorum! Saflığını arıyorum yüzünün tabiatta, bulamıyorum! Bıkmadan, usanmadan, yorulmadan, uslanmadan Gökte duran yıldızlara bakıyorum, Daha güzel değiller gözlerinden, biliyorum!
Sen gelmedin! Başkalarına kaptırmaktan korktuğum; Gülüşlerini yakalamaya çalışıyor, Yetişemiyorum gamzelerine! Unutamıyorum susuşlarını ve Özlüyorum sesini hala, Bebeğinin ilk sözünü bekleyen Bir anne heyecanıyla
Sen gelmedin! Saklanıyorum zifirine gecenin, Yalnız serzenişlerin sıtmalarıyla baş başa