KARANLIKLARDA MASALIM
Kaf dağının yandığı,
Bir masala sebebim!
Nehir durdu, gök sustu
Ben hala kendimdeyim.
Kötüydü tüm kâinat,
Göç vardı uzaklara.
Kazananlar gitti de,
Kendimi yenemedim!
Sırtıma geçirdiğim,
Siyah bir pelerindi.
Karanlığa hapsetti;
Geceydi sırtımdaki!
Ben ki; görünmez anların,
Ardındaki kahraman!
Işığı bulmak için,
Seferlerde gariban
Suskun
18.02.2009
Çarşamba
Bu şiir Şubat-2009 tarihinde yazılmıştır.