Arıların utandığını gördüm, Senin bal rengi gözlerinden. Rapunzelin kıskançlıkla baktığını gördüm, Senin o güzelim saçlarına. Güneşin, ayın ardına saklandığını Yıldızların, İstanbul gecelerinden kaçtığını gördüm. Her yolun özlemle, sana ulaşacağını umdum! Ve ısrarla kaybolduğumu gördüm, Tüm çıkmazlarında Kadıköyün.
Dilimin tutulduğunu, ellerimin titrediğini sezdim Benzemeye çalışırken sana, senin yanında. Bir çocuk nasıl uzanırsa ateşe, Öyle uzandım ben sana, hayalime! Yine ellerim titrek, yine tutulmuş dilim, Kalbim cehennemdeki közler gibi yine Bir ceylanın yakalanması gibi avcısına; Kaçamadım, düştüm ben de gözlerinin ağına! Bir bebeğin yaşlarının, Düşmesi gibi gözlerinden; Düştüm olmadığın bir boşluğun ortasına
Göremedim yüzündeki gamzeni; Hiç gülmüyordun ki yüzüme. Hiç bakamıyordum yüzüne; Dönmüyordun ki benden yana! Hiç kurtaramadım seni; Ölmüyordun ki benim için! Hiç dokunamadım ki saçlarına; Korkuyordum, yitirmekten sevgimi